مشترکات ثقلیناوصاف مشترکی بین قرآن و ا هل‌بیت(علیهم السلام) در روایات نقل شده است که به بیان آنها می‌پردازیم. فهرست مندرجات۱.۱ - ثقلین ۱.۲ - سفارش پیامبر ۱.۳ - خلیفه پیامبر ۱.۴ - کشتی نجات ۱.۵ - جاودانه ۱.۶ - وجوب تمسک به آنها ۱.۷ - موجب هدایت ۱.۸ - جدائی ناپذیر ۱.۹ - اتمام حجت پیامبر با آنها ۱.۱۰ - سؤال پیامبر در قیامت از آن دو ۱.۱۱ - هلاکت در پیش گرفتن بر آن دو ۲ - تذکر ۳ - پانویس ۴ - منبع ۱ - مشترکات قرآن و اهل بیت(ع)در روایات پرشمار منقول از پیامبر(صلی الله علیه وآله)اوصاف مشترکی برای قرآن و عترت(علیهم السلام)آمده است که به مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم: ۱.۱ - ثقلین«ما تَرَک» پیامبر و دو شیء گرانبهایند: «إنی تارک فیکم الثقلین». [۱]
مسند احمد، ج۳، ص۱۴.
[۲]
مسند احمد، ج۴، ص۳۷۱.
[۳]
المصنف، ج۷، ص۱۷۶.
[۴]
کتاب السنه، ص۶۲۹.
۱.۲ - سفارش پیامبرسفارش شده پیامبرند: «أوصیکم بکتاب الله و عترتی». ۱.۳ - خلیفه پیامبر«خلیفه» پیامبرند: «خلیفتین کتاب الله... و عترتی». [۸]
مسند احمد، ج۵، ص۱۸۲.
[۹]
مجمع الزوائد، ج۱، ص۱۷۰.
[۱۰]
مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۶۲.
۱.۴ - کشتی نجاتکشتی نجات امّت‌اند: «مَثَلُهما کمثل سفینة نوح». ۱.۵ - جاودانهباقی و جاودانه‌اند: «إنّهما لن یَنْقَضِیا حتّی یَردا علیّ الحوض». [۱۴]
مجمع الزوائد، ج۱۰، ص۳۶۲.
[۱۵]
ما روی فی الحوض الکوثر، ص۸۸.
[۱۶]
المعجم الکبیر، ج۳، ص۶۷.
[۱۷]
المعجم الکبیر، ج۳، ص۱۸۱.
۱.۶ - وجوب تمسک به آنهاتمسک به آن دو واجب است: «فتمسَّکوا بهما». ۱.۷ - موجب هدایتموجب هدایت انسان‌اند: «ما‌إنْ تَمَسَّکْتم بهما لن تضلّوا أبداً». [۲۱]
تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۱۱.
[۲۲]
تفسیر ابن‌کثیر، ج۴، ص۱۲۲.
[۲۳]
کنزالعمال، ج۱، ص۱۷۳.
۱.۸ - جدائی ناپذیراز هم جدا نمی‌شوند تا در قیامت در کنار حوض بر پیامبر(صلی الله علیه وآله) وارد شوند: «لن یَفْتَرِقا حتّی یَرِدا علیّ الحوض». [۲۴]
مسند احمد، ج۳، ص۱۷.
[۲۵]
مسند احمد، ج۳، ص۵۹.
[۲۶]
مسند ابی یعلی، ص۲۹۷.
۱.۹ - اتمام حجت پیامبر با آنهاپیامبر(صلی الله علیه وآله) به وسیله آن دو بر امّت اتمام حجّت کرده است: «أَتمَّ الحُجَّة علی الأمّة بهما». ۱.۱۰ - سؤال پیامبر در قیامت از آن دودر قیامت خدا و پیامبر(صلی الله علیه وآله) درباره آن دو از مردم سؤال می‌کنند: «إنّی سائلکم حین تردون عَلَیَّ الحوض عن الثقلین إنّ اللّه سائلکم کیف خَلَفْتُمونی فی کتاب اللّه و أهل بیتی». ۱.۱۱ - هلاکت در پیش گرفتن بر آن دوپیشی گرفتن بر آن دو و تخلف از آن دو مایه هلاکت است: «فلا تقدّموهما فتهْلِکوا و لا تُقَصِّروا عنهما فتهْلِکوا». [۳۱]
مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۶۴.
[۳۲]
المعجم الکبیر، ج۳، ص۶۴.
[۳۳]
کنزالعمال، ج۱، ص۱۸۸.
۲ - تذکربرای آشنائی بیشتر به مقالات زیر مراجعه شود: اهل بیت و قرآن اهل بیت و علوم قرآن قرآن از منظر اهل بیت نسبت اهل بیت و قرآن سیره اهل بیت در قرائت ۳ - پانویس
۴ - منبعدانشنامه موضوعی قرآن. رده‌های این صفحه : تاریخ معصومان | فضائل اهل بیت
|